Чыгарылу көне: 05/05/2023
- Агулы әни һәм пычрак кызы. "Зинһар, Юка, миңа яшәргә кирәк, акчам булмаса, әнием үләчәк. Яхшымы? Әнием, үлсә дә", заказчы белән җенси мөнәсәбәтләргә ия булырга теләмәгән саен, әнием шул ук сүзләрне әйтә. Чөнки мин белмим. Бу алдап-алдауны беләм, әмма әниемне нәфрәт итә алмыйм. Начар, ул мине мадаккалаганда кыйнады, һәм ул акчадан чыккач үпкәли, ләкин ул чыннан да игелекле һәм ярата, чөнки ул дөньяда бердәнбер әнием. Шуңа да мин үземнең иң яхшысын эшләргә тиеш. "Бу бала карт кешенең хоббиы, шуңа күрә теләсәң, аны сиңа явызлык яки ◆ ясап була" Карттан акча алса, әнисе бүлмәдән бәхетлерәк китә. "Йука-чан, олы яшьтәгеләр кебекме? Аннары аны (көлә)" Кәрәзәнең авызын ачкач, салива сызык тартты, һәм һавада балык исе ачылып китте. Ярый, әнием мине тәрбияләргә шул ук эшне эшләде. Мин әниемнең тормышын күпмедер тапкыр саклап калачакмын. Әнием үлә икән, мин берүзем генә булырмын. Гаиләсе өчен күңелен үтереп, түзеп торган кыз ирнең гаепләүенә бирелеп, тыкшыну һәм сугу белән тулган. Фәкыйрь кызның хикәясе.