Чыгарылу көне: 07/06/2023
Өйләнгән һәм тулы вакытлы йорт хуҗасы булды. Бу бәйрәмдә мин элекке начальнигым белән өйдә эчәргә теләгәнемне әйттем. Мин аңа моның турында борчылмагыз, рәхәтләнеп яшәгез дидем. Ял көннәрендә хатыным начальнигы белән өйдә эчә. Бераздан хатыным чыкты. Бүлмәгә кофе булырга баргач, хатынымның элеккеге начальнигы ялгыз утыра иде. Эчәргә һәм бүлмәмә кире кайтырга теләгәндә, ул кинәт кочаклап кочаклады. - Хатыным миңа тәненең минем белән туры килми, эшем бар дип әйтте, һәм ул минем түбән тәнемгә кагылды. Мин аңа моны эшли алмыйм дип әйттем, ләкин ул минем каты кроткамнан чыкмас иде. Аннары хатыным өйгә килде, бүлмәмә кире кайттым. Бер сәгатьтән соң бүлмәмнең ишеге ачылды, һәм ул хатынымның исерек йоклаганын әйтте. Һәм мин аңа мине ярсыткан кешегә моны эшләргә тиеш түгел дип әйткәч, ул моны берүзе генә эшлим, әкренләп яңадан хәлмая башлавын әйтте. Күзләремне алып, каты кротка тотып тордым, аңа кагылырга тырыштым, ләкин кулын дулкынландырып, берүзем эшләргә кушты. Чыбыкымны тыя алмадым да аны атып алдым. Мин аңа басып тора алмыйм дип сөйләгәндә, ул спектакль булганга, кагып, үбеп алды...