Ýaşlygymda atam ýokdy. Bütin ömrüme ejem bilen ýeke ýaşadym. Megerem, şeýle şertlerde ulalmagyň täsiri sebäpli, owadan we mylaýym enemi aýal hökmünde söýmäge gelendirin. Wagt şeýle pikirler bilen geçdi. Bir gün işe girmekçi bolanymda, ejem birdenkä täzeden durmuşa çykýandygyny aýtdy. "Oglum işe girende ikinji durmuşa başlamak isleýärin" diýip, ejemi toýdan öň geçirilýän baýramçylyk hökmünde iki ene-ata we çaga üçin gyzgyn bahar syýahatyna çagyrdym. «Ejeme minnetdar» däl-de, oňa söýgini bildirmek...