Men söýgüli aýalym Hinako bilen bagtly ýaşaýardym, ýöne uly kemçiligim bardy. Çaga edinmegi arzuw eden är-aýalymyz bilen ýüzbe-ýüz bolup bilmezlik hakykaty. Men doganyma boşatmagyň çekýän jebir-jepalary barada gürrüň berdim. Soňra ýaşuly dogan batyrgaýlyk bilen: «Sen mendil adamyň nämedigini bilýärmiň?» Meniň üçin galan ýeke-täk ýol şol bir gan görnüşi ndäki doganyma ýapyşmakdy. Men diňe bir gün doganyma Hinako ýaly geýinmegi ýüregime düwdüm. Emma men muny diňe bir gezek soramalydym, ýöne olaryň ikisi-de gaýta-gaýta bedenini üýşürýärdiler.