– Kömek ediň! Gygyrjak bolan pursatym, daş-töweregimde howlugan lezzet tutuş bedenimiň güýjüni alyp, süýşüp bilmedim. Men otluda tötänden gämä mündüm. Reiko kömek sorap bilmedi. Ony hapa ●awlady. Gahar, gorky, kemsitme duýgusy. Her gezek şol gün göze ilenimde dürli duýgulary başdan geçirýärin. Emma reikonyň özi onuň bedenine oýulyp ýazylan lezzeti ýatdan çykaryp bolmaýandygyna geň galypdyr. Şol döwürde äri ony indi gujaklamaýan gündelik durmuşda Reiko uzak wagtyň içinde ilkinji gezek halys ýadapdyr. Reiko bolsa teselli beriji bolmak üçin ýene-de şol otla münmegi ýüregine düwýär.