یک دانش آموز دختر که نمی داند به چه چیزی فکر می کند و به حرف هایش گوش نمی دهد. من آن را باور نمی کنم در همه زمانی که مردم می گویند، "من شما را دوست دارم، من قرار گذاشتن." "اگر شما واقعا آن را دوست دارم، شما می توانید هر چیزی را انجام دهید، درست است؟" در ابتدا ، من خجالتی بود ، اما به تدریج احساس بهتری ، و من در مورد من اهمیتی نمی دهند (معلم). این چه مزخرفی است?