HUNTA-265: De suggestie van de pestkop gaf me het gevoel in de lucht te zijn. Iedereen wil niet zo zijn, dus er is niemand om met me te praten. Niemand herkent mijn bestaan. Dus ik verliet even mijn stoel, en er zat een meisje op mijn bureau, en ik zei: "Wel, dat is mijn stoel..."

The bully's suggestion made me feel airborne. Everyone doesn't want to be like that, so there's no one to talk to me. No one recognizes my existence. So I just left my seat for a moment, and there was a girl sitting on my desk, and I said, "Well, that's my seat ..."