Satoshi, een pasgetrouwde die door de presentatie overuren blijft maken, is bijna aan het einde van het werk en de koffie die Marin erin heeft gedaan wordt opgehangen en zijn hele lichaam is doorweekt. "Senior, het is in de buurt van ons bedrijf, dus kom alsjeblieft langs want je hebt schone kleren," nam ik de uitnodiging aan en ging naar het huis van Marin. Satoshi's blik is al vastgelijmd aan haar mooie lichaam in kamerkleding en weerloos flikkeren, en ze mist de laatste trein. Schoon jong gezicht, geen slipje en geen beha! Ik werd in mijn hersenen opgekrikt en kronkelde de hele nacht ...