"Mijn leraar zei dat ik autonomie nodig heb, maar dat heb ik niet nodig", "Ik realiseerde me dat ik mijn omgeving niet kon zien vanwege mijn rok....Ik kan ademen...", "Mijn ogen worden wit..." Ik zie niets, ik wil het niet zien. Maar ik hou van het moment", "Ik ben een luchtpop, ik wil in de lucht zweven", "Ik ben nog steeds geketend. Mijn hart bonst meer dan normaal" Ben ik een mens of een marionet? Soms maak ik me er zorgen over. Maar uiteindelijk voelt het goed om betast te worden door een oom in de. Zelfs als ik mijn oom ernaar vraag, schudt hij altijd alleen maar met zijn heupen. Ik vraag me af waarom? "Mei heeft geleerd om een vaginale injectie te maken en haar snelheid is met één toegenomen."