केन्जी तीन भाइहरूको दोस्रो छोराको रूपमा जन्मिएका थिए। आफ्नी आमा नात्सुकोबाट तिनले आफू अछूत केटी हुँ भन्ने आभास पाइन्। एक वर्षको वसन्त ऋतुमा, मेरो जेठो भाइले जागिर पायो र एक्लै बस्यो र मेरो कान्छो भाइ बोर्डिङ स्कूलमा भर्ना भयो। बुबालाई एक्लै काम गर्न खटाइयो, र हतारमा उनको जीवन परिवर्तन भयो, र केन्जी र नात्सु यस आमा र बच्चासँग सँगै बस्न थाले। जीवन्त भएको त्यो घर एकाएक शान्त भयो र नात्सुकोले घाटामहसुस गरे। यस्तो आमालाई देखेर केन्जीलाई निराश र रित्तो महसुस भयो र आफ्नी आमाको माया पुनः प्राप्त गर्ने कोसिस गरे, जुन उनले अहिलेसम्म एकाधिकार गर्न सकेनन्।