IRO-48: विवाहित महिला ● ट्रेन ~ स्पर्शित पन्नास आई ~ रेको सेओ

"मदत करा! ज्या क्षणी मी ओरडण्याचा प्रयत्न केला, त्या क्षणी माझ्या भोवती धावणाऱ्या आनंदाने माझ्या संपूर्ण शरीराची ताकद हिरावून घेतली आणि मला हालचाल करता आली नाही. ट्रेनमध्ये मी सहज चढलो. रेको मदतीसाठी हाक मारू शकली नाही आणि तिला एका घाणेरड्या ●ने शिकार केले. राग, भीती, अपमानाची भावना. प्रत्येक वेळी मला त्या दिवसाचा फ्लॅशबॅक येतो, तेव्हा मला विविध प्रकारच्या भावना जाणवतात. मात्र, दुसरीकडे तिच्या अंगावर कोरलेला आनंद विसरता येणार नाही, याची खुद्द रेकोलाच उत्सुकता होती. त्यावेळी दैनंदिन जीवनात जेव्हा तिचा नवरा तिला मिठी मारत नव्हता, तेव्हा रेको बऱ्याच काळानंतर पहिल्यांदाच थकून गेली होती. आणि रेको ने पुन्हा त्या ट्रेनमध्ये चढण्याचा निर्णय घेतला जेणेकरून तो कम्फर्टर बनेल.