Әпкесім күн сайын өсіп, үлкенірек болып келе жатқан бомбаларына алаңдайды. Қолымнан қорғаныссыз соққы берген бомбаларға көмектесе алмаймын, бірақ уайымдай алмаймын! Менің іргесін өз еркімен байқаған әпкесім: «Менің бомбаларымнан қобалжыдыңыз ба? Мен оны бомбалар ағама берейін, сондықтан қалаған нәрсені істей аласың!» Бомбамды сорып, сүрткенде әпкесім де қобалжыды.