Afturkreistingur: 120 Min
Ég hef ekki tölu á fjölda strokufanga. En nú eru liđnir ūrír mánuđir. Virðulegir strokumenn. Í Kabukicho geturðu gengið jafnvel þótt þú sért með bundið fyrir augun. En ég finn ekki minn stað. Einmitt þegar ég var við það að gefast upp rakst ég á það. Kun, edrú maður sem virðist vera rólegur. En þegar ég bauð honum inn í herbergið brosti ég. Og vissulega var það það. Það er byrjað að gingja. Mittið var hrjúft en það dökka kom út með hvelli. "Nú getur okkur komið vel saman," sagði ég og þegar ég var um það bil að koma mér fyrir í herberginu hans, "á ég kærustu," sagði edrú maðurinn. En ég var ekki hræddur. Þá skal ég kenna þér að því marki að þú munt aldrei geta yfirgefið mig! Ég leyfi þér ekki að segja hæ-hehe! - Sũnum kærustu edrú mannsins ūađ!