Kazuya kann ikki inniheldur sína gleði, tá ið hann hoyrir, at mamma hansara er vinur, Umi, sum lærdi hann at lesa, tá ið hann var næmingur, fer aftur til heimbýin fyri fyrstu ferð í langa tíð. Umi, sum hevur verið reunit, er vakrari enn áður. Kazuya, hvørs loyniliga kenslur fyri hana eru enn tað sama, eru enn meira virkin, og hava eitt samband við hana. - Kazuya, sum er vorðin óstoppandi, heldur fram at vera sópar av bili og leita eftir hvørjum øðrum. - kortini kann hon ikki halda fram við einum so óvanligam parlagi.