Systir mín er stúrin um hennara bróst, sum veksur og gerast størri hvønn dag. Eg kann ikki lata vera við at stúra fyri boppum, sum rakti armin á einum verjuleysum hátt! Systir mín, sum varnaðist, at eg var í ferð við at siga, "Fólk tú/ert/eru spentur/spent av mínum boppum? Eg gevi tí til mínar bróst, so tú kanst gera alt, sum tú vilt!" Tá ið eg suck og gníggjaði bróstirnar, var systir mín eisini spentur.