Seiji varð føddur næst sonur trimum beiggjum. Frá tí at mamma hennara hevði útsýni, hevði eg ta fatan, at hon var eitt óbrúkt barn. Um várið á einum ári fekk eldri beiggi mín eitt arbeiði og búði einsamallur, og yngri beiggi mín var í einum skúla. Pápin fekk boð um at arbeiða einsamallur, og lívið broyttist í skundi, og Seiji og Reika byrjaði at búgva saman við tveimum mammum og børnum. Húsið, sum var livandi, bleiv knappliga stillur, og Reika kendi seg ein sans. Tá ið hann sá eina so mammu, kendi seg ørkymlaða og tóman, og royndi at fáa mammu sína aftur, sum hann ikki kundi gera, fyrr enn nú.