Tá ið sonur hennara var í hondina á soninum, sum gníggjaði hana, nam við hana, Chisato reflexively let út ein ræðuligan moan. Tað var í løtuni, tá ið ynski um eina kvinnu, sum hevði stongt upp til at stuðla eini familju av eini mammu og eitt barn vaknaði. Tað var so viðkvæmt, at hon hevði hildið seg í langa tíð, og Chisato's kroppin var so viðkvæmt, at hon kundi bara nerta við hana. Chisato, sum ikki longur hevur tamarhald á sínum ynski, fer tvørtur um tað, sum hon hevur gjørt, og næsta morgun, hon avdúkar ein potch til bringuna og fer til arbeiðis uttan bra.