SORA-446: - hon er um sín aldur, men hon er ein Nachukawa heiður lesandi uttan smyrsl. Eg eri áhugaður/áhugað í romantiskar og móta, men mín erotic forvitni er meira enn nakar annar, "Eg eri illa við, men eg kann ikki halda tað.

Mær dámar bøkur meira enn romantiskar og móta. Eg fekk ikki hug til forvitni mín, tá ið eg las, tá ið pápi mín las, tá ið pápi mín las. Tá ið eg tók mær av búnanum í einum tómum flokshølinum eftir skúla, kundi eg ikki gloyma, at eg fór ígjøgnum kroppin hjá mær, og sjálv-exposure gjørdist ein dagliga mannagongd. - røddirnar hjá næmingunum hoyrdu frá øllum skúlanum, sum gjørdi meg vátan við tí, sum "Eg ivist í, um eg kann vera meira spentur/spent, um øll síggja meg. - From gleðin av at síggja hennara ósømilig útsjónd til onkran, hon hevur nógvar vín av fremmandum við munninum Mako. - Í tí at hon sá út av sentient fólkunum, spjatt hon eina stóra mongd av tide við skomm. - eg kann ikki halda á, at eg havi hug at síggja meira, og endiliga viðganga, at eg eri nakin framman fyri mínum floksfelagar, sig, "Eg eri veruliga ein, sum er í veruleikanum." - Mazoiki writhing í pínu við gleði av at vera sæddur, meðan hon var umgirdur av floksfeløgum!