Tá ið tú/ert/eru ungur/ung/ungir/ungar/ung, heldur/halda tú/ikki, at tú//tygum hevur/hava hug til tín/tykkara egna ynski. Tó, sum ein vaksin, kemur kostnaðurin. Sjálvt um tú angrar tað, so er metið hjá tær/tykkum/tygum, at tú/ikki hvørva fyri restina av lívinum. Teir/tær/tey vinna nú í lívinum. Sell fortíðina, tú vilt strikað uttan loyvi frá tær.