Áðrenn hjúnalagið søktu teir/tær/tey hvønn annan/hvør aðra/ aðra/annað, sum um teir/tær/tey vóru í fepuri, men nú hava teir/tær/tey eitt fullkomiliga róligt samband. Hvørja ferð eg kenni, at eldhuga hjá manni mínum er minkað í mínum marital lívi, so er mín einsemi. - Drooling, teskaði skitin orð, rista hana hips. Eg vildi fegin sleppa undan mínum ræðuliga sjálvum, sum ikki longur kundi seta tað út framman fyri manni hennara. Ger/Gerið tú/ikki, fert/fara tú/at enda sum ein kvinna. Koyrt av eini meining, so fór eg út við appum. Nú kennir hon, at hon er ein fremmandur, er tann einasta tíðin, hon kann vera hennara sanna sjálv.