Harra Kuramoto, sum júst giftist í fjør, ímyndaði sær eitt lukkuligt lív, men í veruleikanum tykist hann at liva eitt sera edrúur lív. Høvuðs orsøkin til, at hetta er hugburðin hjá manninum, sjálvt um tey eta saman, er næstan eingin samrøðu, í frítíðini, tey eru immerir í sínum ítrivum, og tað er ikki neyðugt at gera, at tey ikki kenna seg til at gera tað, sum ikki er neyðugt at gera. - Dissatisfaction við einum slíkum manni gjørdist limitin av tol, og sum ein loysn til tað, eitt kærleikssamband.