Tsukasa, ein evnaríkur prestur. Hann hevur eisini sera álit á sínum næmingum. Eitt loyndarmál, sum eingin vil vita um ein slíkan kvinnu. Menninir í rúminum, sum vóru tey einasta, sum vistu um tað, ringdi til hennara fleiri ferðir og gjørdi hana eina góða hond. Kvinnan varð tikin av sínum veikleikar og var noyddur/noydd at lata seg upp. Eg vil fegin bróta hetta døma parlagið so skjótt sum gjørligt. Hann var andstygdur og vanvirði menn. Og hóast eg enn ikki kann flýggja tað. Eg var púra greið/greiður yvir orsøkina til hetta. Útrátin, sum lúr í djúpunum á hjartanum. Tað er ein partur av mær, sum vil ugga onkustaðni. Tó loyvir eg mær ikki at viðganga tað. Meiraover, menn eru enntá før fyri at síggja ígjøgnum hetta stríðið. Líka mikið hvussu resolute tú skikkar tær, verður tín sanna lyndi, og tú verður ákærdur fyri meg sjálv-deception. Kvinnan var misnýttir og háðaði, og tá hon so líðandi bleiv full av sínum syndarligt og ólukkulig sjálv, hon avdúkaði sítt útsjónd framman fyri myndatólið og prostrated seg sjálva á fótum.