Miiro, ein álvarslig genta á sínum aldri, var stúrin um, at hon ikki kundi fylgja við kynsligum evni. Ein dag tók eg kava og vitjaði læraran hjá læraranum í frítíðini fyri at spyrja mína heim. Tó, lærarin er ein verulig lærari, sum fer til toll hvønn sunnudag, og í fyrstuni royndi hann at koyra aftur Miiro, sum vitjaði læraran hjá læraranum, sum var komin heim til at fara til tollin, men tí hann var ov áhaldandi, hann tók sær dælt av hennara forvitni og spældi við hennara kropp í processinum av menn, og Miiro eisini tók tað, sum lærarin segði í álvara og so líðandi vandi hennara kropp sum lærarin.