Mizuki og barndómin hjá manni hennara, Murakami, bað tey skriva undir vitnið av hjúnarskilnaðinum. Teir/tær/tey báðir/báðar/bæði vóru ivandi, men Murakami, sum var burtur frá konu síni og hevði ov nógv kynsligt hug, gjørdist hugtikin av vini sínum. Murakami tekur sær dælt av Mizuki's blíðskap og gremur seg um pínuna av at vera stakur. Mizuki, sum varð boðin til samkenslu, sum frá líður.