Vit hava verið gift í 10 ár. Hon býr eitt ríkt lív saman við manni sínum, sum er ein handil. Og kortini hevði eg ein trupulleika. Eg eri ikki nøgdur/nøgd við lívið við manni mínum. Hóast tað er einaferð um mánaðin, er maður mín tann einasti. Eg leggi einki í mína gleði. Við slíkum vónbrot skrivaði eg undir eina stevnumøti. Beint hitti eg ein ungan mann, men maðurin var ein sjálvsøkin spear. Næstu ferð legði eg eina stranga støðu av "people, sum dámar" ... Áh, sum eg fann. Við einum ungum, fittum og trúgvur hundi.