"Tú ert vakur/vøkur, dóttir mín. Ver/verið ein gamal maður, sum flenti, meðan hann andaði av rúsdrekka, var ein gamal maður, sum hann ikki visti. Fyri at siga tað minsta, er familja mín á botninum á ringasta. Hansara arbeiðsleysur vinnur á mammu síni næstan hvønn dag, og yngri beiggi hansara rennur burtur frá húsum og er ikki komin aftur í eitt hálvt ár. Mamman hjá mammu míni standa í handlinum við einum hovnum andliti, og eg havi ikki ráð til at liva. So tað, sum eg geri við tað, sum eg havi gjørt, er at gera tað, sum eg ikki veit. "Reina-chan er fitt, hon er ein góð genta, dámar tær tann gamla mannin?" Tá ið eg smílist aftur og siga, 'Eg vil hava teg/tykkum/tygum, so geva/gevið mær pengar við einum smíli. Hesi fólkini, sum gjalda fyri at framleiða sperm, eru veruliga býtt og andstyggiligt, men tey sláa meg ikki, tey eru fitt fyri meg, og eg haldi, at tað er betri enn at fara heim sum hatta. Eg gjørdi av at hugsa. Eg hati pápa mín, eg hati beiggja mín, sum rann avstað, og eg hati mammu mína, sum ikki lætst at síggja tað. Eg hati øll. Einaferð spara eg pening og flyta út úr húsunum. Eg komi ongantíð aftur. Tað er tí, eg fari at fáa teir gomlu menn at kenna seg væl í dag og fáa nógvan lumma. Um tað bara er fyri hatta, fái eg teg at smíla so nógv, sum tú vilt. Tað er lygn. "Hey, um tú gevur mær 10.000 yen, er tað í lagi at vera rátt. Adultar, sum eru ov crap eta burtur í kroppinum hjá gentuni. Søgan um eina fátæka gentu, sum helt fram at standa ímóti ikki at verða rænd av hjarta sínum. * innihaldið av upptøkuni kann vera treytað av útgongdini.