Rena, ein sjúkrarøktarfrøðingur, tók sær av sjúku pápa sínum. Tá ið "Rena" er halgað bilur fyri hana vegna pápa sín, sum hevur trupult við at flyta kroppin, sum hevur trupult við at flyta kroppin, so er pápi hennara", sum er spentur at vitni "Rena's" undirklæðum og kennist spentur. - Hon roynir at halda seg sjálva, men hennara spenningi fyri "Rena" ger ikki subside. Ein dag, tá ið eg turkaði pápa mín, var eg vístur/víst, at eg var vístur/vístur/víst, men "Rena" fekk einki at gera. Tó, ta náttina, "Rena", sum ikki tordi at ímynda pápa sínum. Eftir tað, gav hon kroppin, sum hon var boðin av pápa sínum og gjørdist ófaithfult fleiri ferðir. Tað, sum er endin á pápa mínum, sum var skorin av, at hann var skorin av hvørja ferð, hann bar seg. 247655 døma nummarið.