Ryota býr heima hjá fastir/mostir hansara at fara á universitet í Tokyo. Eg var takksamur/takksom fyri at fara umborð á húsini, men eg var stúrin um, at eg var ov nær við fastir/mostir mína, Ayumi, sum eg hevði leingi í langa tíð. Eg eri ikki nóg menniskja til at vera førur/før fyri at vera róligur/rólig við kvinnuna, sum eg eri forelskaður/forelskað í mær. Ryota, sum endiliga er komin til limitin av sínum tol, tekur sær av sínum buksum og hug eftir teimum, loyniliga pakka tey rundan um hann og byrjar at spæla einsamallur. Tó kom tíverri, Ayumi kom hagar.