Eg gjørdi av at fara úr fyritøkuni, sum eg hevði arbeitt fyri, síðan eg var nýggjur prógv. Fyri at hátíðarhalda, komu øll í vøruhúsinum til eina heita várferð, sum tvífaldaði sum ein farvæl. Eg eri takksamur/takksom fyri harra Ozawa, skrivaran, tí eg tók mær av mær, síðan eg fór upp í fyritøkuna, og fyri at fyrireika meg til túrin. Og á veitsluni um náttina drakk eg ov nógv, og áðrenn eg visti tað, eg tóktist at gerast fullur/full. Tað, sum eg ikki visti, tá ið hesin ferðin var, var ein venjing, sum var ætlað av stjóranum.