Yu fekk eitt starv sum eitt nýtt prógv og gjørdi av at fara frá foreldrunum og búgva einsamallur/einsamøll fyri fyrstu ferð. Ein dag, tá eg ikki var vanur/von við lívið og var illur/ill við stjóran hvønn dag, var eg um at gerast ørkymlaður/ørkymlað, og ein kendur kvinna stóð við hurðina. Tað er mamma mín, Yukika. Tað sær út til, at Yu kom, tí hann var stúrin. Mamma hennara er heima, sum hon etur fyri fyrstu ferð í langa tíð, slappa av Yu's hjarta, sum hevur verið plágaður hvønn dag. Tá ið ein sovorðin Yukika ger av at verða verandi í kvøld, og svevur á einum futon, Yu kennist frið og kynsligt hug við mammu síni.