Í summar var tað heitari enn vanligt, fór eg úr heimbýnum og arbeiddi sum ein livandi arkitektur. Í contrast til stranga harran, var tað slagið av harra/Ms. altíð eggjaði mær, tá eg kendi meg sum um at miseydnast. Eg var ein svíma á jørðini, harra/Ms., sum tók mær av mær, meðan eg sveittaði. Tá ið eg varnast, at eg stardi, er landið, harra/Ms. knappliga broytist á miðjari nátt, tá ið harrin fer út at drekka. Einaferð undir einum takinum, landlady harra/Ms. leyp á meg við einum bewitching smíli, sum var øðrvísi enn dagin.