Skjótt eftir at hon giftist, misti hon mannin og var før fyri at fáa endarnar at hittast, meðan hon helt dóttur síni og arbeiddi part. Hon byrjaði eisini at arbeiða um náttina fyri at dekka skúlan hjá dóttur síni. enn var tað ikki pínufult. Tað var mítt endamál í lívinum at gera dóttur mína, sum hevði blóð av mínum væl dámdum manni, glaður. - eg helt, at Hayato, sjeikin hjá eini so væl dámda dóttur, var ein góður ungur maður. Hann klemmaði meg fyri tað. Eg eri mamma hansara, men eg eri eisini. Millum mammu og kvinna, kendi eg meg ørkymlaðan/ørkymlað.