"Eg eri spentur/spent, tá ið eg lukti blekk," sigur Rino, sum arbeiðir sum ein librarian. Eg var óvanliga spentur/spent av tí, sum luktaði av blekki, og mín dagliga mannagongd var at gera mítt ynski einsamallur/einsamøll á bókasavninum seint um náttina, umgirdur av bókum. Sjálvt um eg visti, at eg ikki skuldi verið funnin av onkrum, kundi eg ikki steðga tí, og tað var vitni til, at stjórin var vitni til.