Maiko, sum misti mannin tíðliga og lyfti barn hennara. Tó, sum sonur hennara byrjaði at líkjast sínum væl dámda manni, kroppurin í loyndum og helt fram at emanate einsamallur. Kosuke hevði eisini meira kærleika til mammu sína enn familju sína, og hann brúkti sína tíð at krógva sínar kenslur fyri hvønn annan. - Og endiliga, á eve av Kosuke's hjúnalag, hann handfór við einum kærleika hond, segði hann, "Only í kvøld, tann fyrsta og síðsta ...". - tó, tann ynski, sum hevur verið krógvað í nógv ár, koyrir tvey til meira gleði.