Bara hin dagin registeri eg við einum manni, sum hevur eitt stíbarn. Dóttir mín-in-law, Ryoko, góðtók meg beinanvegin, og eg var í eini glaða familju. Ein dag var Ryoko bjóðaði vinum sínum úr skúlanum til at lesa session, men dreingirnir, sum vóru har, byrjaði at leypa á meg! - eg bað Ryoko um hjálp, men hon ≫ ≪ bara hyggja at mær við einum smíli á andlitinum. Og frá hasum degi byrjaði dagarnar at vera sirkul av dóttur míni.