Eg varð fluttur til eitt bygda øki, so eg endaði við at búgva einsamallur/einsamøll í bygd. Eitt ung par býr á lægri hædd í íbúðini, sum eg flutti inn. Kona hansara var so vøkur og friðarlig, at hon ikki sá út sum eitt stað. Men hvørt kvøld hoyri eg eina livandi rødd frá niðriundir. Eg fái meg ikki at trúgva, at ein so vøkur persónur er panning við eini slíkari rødd. Eg kundi ikki lata vera við at lurta.