Eg arbeiði í eini lýsingar, og eg eri ein vánaligur maður, sum er eltur av mínum mánað. Eg havi ongar dreymar ella vónar at arbeiða, men. Tað var bert eitt at gleða seg til. Tað er at hyggja at tí, sum altíð er í einum stuttum skjúrti, sum altíð er í einum stuttum skjúrti, frá einum fjarstøðu. Í meinitime gjørdi eg av at arbeiða yvir seint um náttina einsamallur/einsamøll við harra Kurokawa. Hóast hon er gift kvinna, er hon í einum slíkum skjúrti, og hon er bundin at vera ørkymlaður/ørkymlað kortini. Eg var so strongdur/strongd um arbeiði og bilnal hug til harra Kurokawa, at mín orsøk fór at vera ørur/ør.