Tá ið eg sá fyrstu ferð, hevði eg ta fatan, at hon var ein stuttan genta, drongur og virkin genta. Eg var sannførdur/sannførd um, at eg var ætlaður/ætlað at vera ein anda skúlagirl frá føði, sum sá sera gott út í hennara búna. Eg var vísur/vís í, at um eg var upptikin av eini so yngri gentu, hevði eg verið førur/før fyri at skjóta beinanvegin. Næsti