Í seinastuni kenna bæði Mio og maður hennara teirra likamliga styrki. Lívið í nátt var eisini vorðin bland. Mio byrjaði at gera ljós og strekkja seg at byggja hennara styrki. Tá ið eg strekti meg, sá eg son mín í gongini. Mio ringdi til son sín og rætti seg við henni. Sonurin fær ein erection, tá ið hann sær mammu sína, tá ið hann sær út við einum javnvág. Mio varnaðist, at sonur hennara hevði ein erection. Ta náttina, Mio, sum ikki kann fáa son sín úr høvdinum, sum ikki kann fáa son sín úr høvdinum, meðan hon er í køkinum. Sonur mín, sum sá tað.