Á hvørjum ári fór eg til fýrverk við mínum besta vini Tsuba og mín barndóm. Á fýrverkinum fóru teir/tær/tey saman í ár, Lima viðgekk, men hon var ørkymlaður/ørkymlað. "Eg fari heim," segði hann við einum falskt flenna at sleppa undan tárum, men hann var stúrin og jagstraði eftir honum. Tað regnaði knappliga nógv, og eg fann Lima á síðuni av vegnum. Regnið verður bara sterkari, og tey bæði renna inn á kærleika hotellið. Regnið gjørdi hana yukata og helt fast við hennara húð, og hennara bra var at síggja- og hennara bra. Tað vóru bert tveir ungir menn og kvinnur, og tað var ógjørligt ikki at kenna seg løgin.