Eg kendi meg kvaldur av at búgva í býnum, og gjørdi av at fara aftur til foreldrini hjá foreldrunum fyri fyrstu ferð í langa tíð. At búgva á bygd er sum ein lygn, tíð rennur spakuliga, og eg havi nógva frítíð. Ein dag, tá eg fór ein túr, hitti eg Marina aftur, sum hevði verið í skuld fyri meg í tíðini. Tá ið eg var fjálturstungin um mammu Marina og bewitching lofthavinum, sum eg ikki varnaðist, tá eg var barn, nærkaðist hon mær! Frá hasum degi byrjaði eg at verða kroystur, til Ji Po gjørdist býtt.