Eg eydnaðist endiliga at gera eina avtalu. Paisen var kraftagóðari í persóni. Eg var ovurfegin um, at mjólk var um at popa úr zipinum av bringuna á kjólanum. Tað var veruliga ein lascivious persónur sum slatur. Teir/tær/tey góvu mær eisini tað gott at skjóta. Hennara húð var hvítt og vøkur, og eg vildi jarða andlitið í hennara týtu alla tíðina. Takk fyri.