Tá var eg enn ein skúlalesandi, og harra M, sum kom úr einum høvuðs tutoring, var ein næmingur á einum tjóðar fróðskaparsetri. Tá ið eg hugdi aftur, haldi eg, at tað var einaferð ein ferð, ella okkurt álvarsamt. Frá byrjanini helt eg, at hann var tað slagið av fólki, sum mær dámdi, og eg haldi, at hann kendi seg á sama hátt. Tað er synd í, at tað gjørdist nógv, og eg minnist enn mínar dagar við harra M.