Reiko var stúrin um dóttur sína, sum býr saman við sjeikinum, og kom at vita, hvussu hon gjørdi tað. Tó, teir báðir/tær/tey báðir/báðar/bæði elska, at fólk ikki goyma teirra fjeppast, hóast teir/tær/tey eru til staðar. Reiko, sum var vístur ein heitan leikmyndi, sum var vístur. Við turru kroppin byrjaði at pína, fekk Reiko ikki tola tað og tordi tað ikki, tí hon fór at sova í skapinum av eini ánni.