Við barndóminum hjá mær yuta, eri eg ikki ein vinur ella ein familja. Ikki so mikið sum elskar. Eg helt, at hetta slagið av parlagi fór at halda fram í langa tíð at koma. Eg føldi, at um eg confidi í honum, so eg vaks upp, so eg vaks upp, meðan eg krógvaði mínar kenslur fyri Yuta, og Yuta varð trúlovað við eina aðra gentu. Um náttina var eg presenteraður/sagt við mín unnustaée, Miki, gjørdi eg av at seta eitt sparkað á mín langa tíð, sum eg hugdi at, tá ið eg svav saman, sum vóru full og svav saman.