Eg haldi, hon er ein full tíð, sum býr í eini friðarligari íbúð við sínum hørðum manni. Ein dag var umvælt arbeiðið hjá ognunum um at byrja, og menn í arbeiði, sum tyktist at lukta av sveitta, kom til arbeiðis. Eg haldi, eg fari at svara við einum vinarligum smíli. - Tó, menn í arbeiði vóru altíð stardi at vakurleikanum hjá eini so giftari kvinnu, sum var krógvaður av bróstunum, og tað var krógvað í vanligum eygum. Ein seinnapartin var ein vøkur kona, sum tók ein lunn millum hús.