Í morgin fari eg aftur til Japan fyribils. Mín spenningi er á tindin, tá eg fái eina uppringing frá mínum yndis manni! Eg eri takksamur/takksom fyri, at maður mín letur meg liva eitt gott lív, men eg kenni tað, at har er okkurt, sum ikki er til at liva uttan mann mín á einum uttanlands. Tað er bara ein stutt mongd av tíð, men tað er tíð at brúka saman við tínum/tykkara væl. Sjálvt um tað er bara ein minutt ella ein minutt, vil eg seta meg í samband við hasa persónurin. Við eini slíkari kenslu fór eg á fundin, har maður mín bíðaði.