"Tað er bara fyri eina stutta tíð, men takk fyri, at mamma mín er besti vinur, Anna, spyr foreldur hennara at fara heim á ein túr, og mamma hennara er besti vinur, Anna, tekur sær av henni. Koichi var hugtikin av tí stóra bróstunum við einum framúrskarandi sansi, sum vóru ov stimbrar í einumdolescente. Um tú/saknar/sakna henda møguleikan, kanst/kunnu tú/ongantíð hitta eina so frálíka kvinnu aftur. Koichi, sum ikki longur torir, er fluttur av sínum stúrir og ger Anna undirklæðum. Tó endaði eg við at spæla tað við grønum grønum.