Mariko, sum er sexless og ørkymlaður av manni sínum, var í loyndum at ugga seg sjálva í hennara tíð. Ein dag frætti eg, at sonur mín-in-law, Shinji, sum býr saman við mær, er í loyndum at gera tað sama sum hon. Mariko, sum var hugtikin av tí, sum ikki var ein møguleiki fyri, at hon hendi at síggja, segði sær sjálvum, at tað var at gera, at hon var í loyndum, og helt fram at gera hann í loyndum, um tað var ein møguleiki, hóast hon var í dag ella nátt. Og Shinji kann ikki standa ímóti glosy luktin, sum oozes frá mammu síni- og hann heldur fram at vera tveittur við einum kjøti, og hann heldur fram at vera tveittur við einum kjøti.