Tá ið eg varð fluttur í ein nýggjan skúla, var eg spentur/spent at undirvísa sum ein ráðgevi í hesum skúlanum. Tó var tað Hosoda-kun og Machida-kun, sum kom í hylin eftir skúla. Sjálvt um eg royni at sannføra tey bæði fólkið, sum vóru upprunaliga í svimjiklubbanum, fara tey ikki at lurta eftir mær, um eg ikki fari at lurta eftir mær. Dagin eftir beyð eg bringuna til teir/tær/tey báðar/báðar/bæði, vóna, at teir/tær/tey fóru at svimja. Tó var tað ein ploy av teimum báðum og støðan var tikin á sjónbandi.